اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد سلامت روان (اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی) در زنان مبتلا به چاقی

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد سلامت روان (اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی) در زنان مبتلا به چاقی بود. روش مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان مبتلا به چاقی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های تغذیه شهر بابل در سال 1397 بودند. در کل 30 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه (15 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه (هفته‌ای یک جلسه) با روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ و هیلیر، 1979) بود. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-21 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی در زنان مبتلا به چاقی شد (001/0P<). نتایج نشان‌دهنده اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی در زنان مبتلا به چاقی بود. بنابراین، درمانگران می‌توانند از روش مذکور برای ارتقای سلامت روان در زنان مبتلا به چاقی استفاده نمایند.